การจำแนกชุดเครื่องกำเนิดไฟฟ้าดีเซลที่ใช้งาน
ชุดเครื่องกำเนิดไฟฟ้าดีเซลเป็นอุปกรณ์แปลงพลังงานชนิดหนึ่ง ซึ่งแปลงพลังงานเคมีเป็นพลังงานความร้อน จากนั้นเป็นพลังงานกล และสุดท้ายแปลงเป็นพลังงานไฟฟ้าที่ต้องการ เชื้อเพลิงเป็นวัตถุดิบ และพลังงานไฟฟ้าเป็นผลิตภัณฑ์ ชุดเครื่องกำเนิดไฟฟ้าดีเซลแบ่งออกเป็นเครื่องสำรองไฟ เครื่องจ่ายไฟเอง และไฟฉุกเฉินในแง่ของการใช้งาน
พลังงานสำรองเรียกอีกอย่างว่าไฟฉุกเฉิน วัตถุประสงค์หลักคือ บางหน่วยมีแหล่งจ่ายไฟที่เสถียรอยู่แล้ว แต่เพื่อป้องกันสถานการณ์ที่ไม่คาดคิด เช่น วงจรขัดข้องหรือไฟฟ้าดับชั่วคราวเนื่องจากเหตุสุดวิสัย แหล่งจ่ายไฟที่จัดหาเองจะยังคงใช้สำหรับการผลิตไฟฟ้าฉุกเฉิน หน่วยการใช้งาน ได้แก่ อุตสาหกรรมโทรคมนาคม ธนาคาร สนามบิน ศูนย์บัญชาการ ศูนย์ข้อมูล ทางหลวง โรงแรมระดับสูง อาคารสำนักงาน โรงพยาบาล ฯลฯ
แหล่งจ่ายไฟที่จัดหาเอง: หน่วยการใช้พลังงานบางหน่วยไม่มีแหล่งจ่ายไฟแบบกริด เช่น เกาะ พื้นที่ชนบทห่างไกล พื้นที่อภิบาล ค่ายทหาร สถานีงาน และสถานีเรดาร์ในที่ราบสูงทะเลทราย เครื่องกำเนิดไฟฟ้าดีเซลเป็นตัวเลือกแรกสำหรับพลังงานที่จัดหาเองเมื่อกำลังไฟฟ้าไม่ใหญ่เกินไป
แหล่งจ่ายไฟฉุกเฉิน: แหล่งจ่ายไฟแบบเคลื่อนที่เป็นอุปกรณ์ผลิตไฟฟ้าที่ไม่มีสถานที่ใช้งานที่แน่นอนและถ่ายโอนได้ทุกที่ ชุดเครื่องกำเนิดไฟฟ้าดีเซลได้กลายเป็นตัวเลือกแรกสำหรับแหล่งพลังงานแบบเคลื่อนที่ เนื่องจากมีน้ำหนักเบา ยืดหยุ่น และใช้งานง่าย มียานพาหนะที่ขับเคลื่อนด้วยตนเองเช่นเดียวกับรถพ่วงและรถพ่วง หน่วยผู้ใช้ส่วนใหญ่มีลักษณะการทำงานแบบเคลื่อนที่ เช่น การสื่อสารฉุกเฉิน บ่อน้ำมัน การสำรวจทางธรณีวิทยา การปฏิบัติการภาคสนาม และการช่วยเหลือด้านวิศวกรรม